پترسون در این مقاله ابتدا به تعریف خوش بینی می‌پردازد و سعی می‌کند با مرور ادبیات این حوزه، تعریفهای مختلفی را که از خوش بینی وجود دارد جمع‌بندی کند.
فروید، لازاروس و آرون بک ازجمله دانشمندانی هستند که دیدگاه‌های آنها در تعریف خوش بینی مورد اشاره قرار گرفته است.
نویسنده با استفاده از روش تحلیل متون دینی، درصدد پاسخ به این سوال است که آیا مفهوم خوش‏بینی در منابع اسلامی دارای همان مولفه‏هایی است که در روان‏شناسی مطرح شده است؟ جست‏وجو و تحلیل آموزه‏های نهج‏البلاغه نشان می‏دهد که خوش‏بینی از سه مولفه تشکیل شده است: «توجه انتخابی»، شامل توجه مثبت به ویژگی‏های خداوند، زیبایی‏های جهان، ویژگی‏ها و رفتار مثبت افراد، افکار و گفتار مثبت، امکانات و نعمت‏های خداوند، نقاط مثبت خود، و توجه بیشتر به نتایج کارها تا مشکلات آن است.

«تفسیر منطقی»، به: امتحان دانستن سختی‏ها و مشکلات، موقتی دانستن رویدادهای مثبت و منفی، نقش خدا، خود و دیگران در وقوع رویدادها اشاره دارد.
این جنبش در پی آن است که از نقاط قوت انسان‏‌ها به عنوان سپری در مقابل بیماری روانی بهره گیرد.
برای گردآوری داده‏‌ها مقیاس جهت مداری زندگی( LOT-R )، مقیاس سلامت عمومی( GHQ-۲۸ )، مقیاس رضایت از زندگی( SWLS) و پرسشنامه ویژگی‏‌‌های جمعیت شناختی به کار برده شد.
برای تحلیل داده‏‌ها از رگرسیون چندگانه به روش سلسله مراتبی همزمان استفاده شد.

منبع : مقاله خوش بینی و دیدگاه های آن